1973 – Op weg naar De Bokking
Het blijkt dat er veel tijd nodig is om de nieuwe sociëteitsruimte aan de Bokkingshang voor gebruik klaar te stomen. De opening staat oorspronkelijk gepland in de nazomer van 1973, maar wordt verschoven. Uiteindelijk zal het 1974 worden voor de Bokking echt van start gaat. Dus de rest van 1973 wordt er getimmerd, gemetseld, gezaagd en geschilderd aan wat de één een ‘Voorlichtings- en Ontmoetingscentrum’ noemt en de ander sarcastisch ‘overdekte baan’.
Financieringscomité
Het is nog maar het begin. De boel moet wel betaald kunnen worden en dus wordt een Financieringscomité in het leven geroepen. En nog grotere problemen rijzen als bekeken moet worden hoe het allemaal juridisch in elkaar te spijkeren is: COC Deventer is immers nog steeds een werkgroep van de afdeling Arnhem. En die werkgroep gaat nu samen met de NVSH-afdeling Deventer een sociëteit exploiteren. Wie beheert er nu wat?
Het in dit soort gevallen bekende en vertrouwde instituut van de stichting wordt van zolder gehaald. Maar wie moet dan het bestuur gaan vormen? Het zal bestaan uit leden van de NVSH, van de werkgroep in Deventer en van de COC afdeling Arnhem. Na lang discussiëren en ellenlange overlegvergaderingen kent iedereen de eigen verantwoordelijkheden. Activiteiten van het Financieringscomité zijn bijv. het organiseren van een Bingo-avond en een ‘Fanci Fair’. Ook worden Aktiekrantjes verkocht (voor 25 cent) waarin men wordt opgeroepen hun gulle gaven te storten voor het nieuwe pand aan de Bokkingshang nr.19.
Tekening pand De Bokking
Kerngroep ‘IJsselstedendriehoek’
Ook landelijk gebeurt er wat. Men ziet daar in dat dit soort constructies onwerkbaar zijn. Daarom worden de kerngroepen ingevoerd; dat wil zeggen mini-afdelingen onder de hoede van de grote moederafdeling COC Nederland. En na ingewikkelde wijzigingen van statuten en huishoudelijke reglementen wordt op het najaarscongres van 1973 de kerngroep ‘IJsselstedendriehoek’ opgericht. Het hoofdbestuur meende dat het begrip ‘IJssel’ aan de naam van de werkgroep Stedendriehoek te moeten toevoegen, omdat er in het land ook andere stedendriehoeken waren. Dit ingrijpen van bovenaf werkte wel frustrerend bij de werkgroep uit Deventer, die de naamvoering graag zelf wilde bepalen. Het congres ging daar klakkeloos mee akkoord, zodat de regionaal vertrouwde naam van Stedendriehoek opeens in ‘IJsselstedendriehoek’ veranderd werd.
Sfeer tijdens de verbouwing
‘Het is onvoorstelbaar hoeveel werk er in die tijd verzet is. Wanden wegbreken, een kelder dichten, de gehele toiletgroep metselen en betegelen, de draagbalk plaatsen, de wanden betimmeren en de bar bouwen. Alles moest worden voorzien van brandvrije bekleding en plafonds. Allemaal vrijwilligerswerk!
Ton Boom metselde en betegelde de toiletpartij en als iemand de deur te hard dichtsloeg kon hij de volgende dag opnieuw beginnen. Leen Kool timmerde de binnenwanden. En Han Zwart zorgde ’s avonds als iedereen in het donker en de kou bezig was voor koffie.
Voor een zacht prijsje werd door de zoon van Theo Dudink de centrale verwarming aangelegd. Talrijke mensen uit het begin zullen zich de werkzaamheden tijdens de verbouwing herinneren.’
(Uit ’10 jaar COC IJsselstreek’ Homojubileumboek door Chris Breman)
Sloop van het pand in 2009
