Een terugblik op de vrouwen-activiteiten in de beginperiode

1986 – Reünie van actieve COC-vrouwen op 22 maart

Op 22 maart 1986 vond een reünie plaats van alle vrouwen die vanaf het begin van COC in Deventer actief geweest waren. Reden voor de toenmalige Flipo-redactie om met een ‘vrouwen-special’ terug te kijken op de beginjaren van de vrouwengroep. Op kleine wijzigingen na is de tekst van het artikel uit 1986 intact gelaten.

Uit naspeuringen blijkt, dat de eerste vrouwenbijeenkomst op 3 maart 1974 gestart is. Eén keer per maand werd er op zondagmiddag van 15.00 tot 20.00 uur een zogenaamde vrouwenmiddag georganiseerd, omdat er nauwelijks vrouwen het COC (De Bokking) bezochten. Dat was ook niet zo gek, want in die tijd was het vrij ongebruikelijk dat vrouwen alléén een bar bezochten. Het doel was dan ook om zoveel mogelijk vrouwen binnen te krijgen op deze speciale middagen. In eerste instantie lukte dat nauwelijks en vaak zaten er hele zondagmiddagen slechts een handjevol vrouwen aan de bar (inclusief het barpersoneel) te wachten op meer vrouwen. Besloten wordt dan ook om vanaf oktober 1974 de vrouwenmiddagen te verplaatsen naar de tweede vrijdagavond van de maand. Dit blijkt wel te werken en de loop komt erin; steeds meer vrouwen weten het COC te vinden en worden vervolgens ook actief in de werkgroep Vrouwen, maar ook in de (gemengde) werkgroep Voorlichting van de vereniging.

Meer acties, ook buiten het COC

Lag tot op dat moment de nadruk meer op het ‘werven’ van meer barbezoeksters en –vrijwilligsters, vanaf oktober 1978 kwam daar verandering in. Een wat grotere groep vrouwen werd actief en richtte zich (buiten het organiseren van de vrouwenavonden) op het meer naar buiten treden van de vrouwengroep. Er werden acties ondernomen naar discriminerende instellingen toe, zoals kerken en voetbalverenigingen. Ook gingen vrouwen zich meer interesseren voor het landelijk COC-beleid en probeerden dit beleid te vertalen in afdelingsbeleid. Tot slot gingen vrouwen zich –onder invloed van de tweede feministische golf- meer bezighouden met hun eigen positie, zowel binnen als buiten het COC. De oorspronkelijke visie, dat de drempel te hoog was, maakte plaats voor een nieuwe visie, namelijk dat vrouwen onderdrukt werden. Ze werden zich ervan bewust dat ze niet alleen onderdrukt werden als pot, maar ook als vrouw. Binnen de afdeling ervoeren vrouwen nu ook dat ze aanliepen tegen een door mannen gedomineerde organisatie.

Anekdote: 1978 – Zaterdagavond in De Bokking:

‘Een hete zomernacht. We waren met z’n vieren. Rommie, Marieke, Liesbeth en ik. Zoals geschreven, het was een hete zomernacht. Na een hele avond swingen, met haast niks meer aan, bleek dat ik de enige vrouw was, die nog een BH droeg. De bustehouder werd me met zacht geweld ontfutseld. Daarna gingen we gevieren naar de IJsselbrug. Daar hebben we mijn BH ritueel in het snel stromende water laten vallen. Ik hoorde er nu echt bij.’ (Openbaring van Yvonne uit Flipo nr. 15 – maart 1986)

Eigen vrouwenruimte en extra vrouwenavond

In deze periode werd er een landelijk beleid ontwikkeld, dat er op gericht was om de plaatselijke vrouwengroepen autonoom te maken (COC-congresbesluit uit 1981). Zowel landelijk als plaatselijk leverde dat hevige discussies op, zo ook in 1982 binnen de afdeling COC IJsselstreek. De eisen die de vrouwengroep n.a.v. het congresbesluit stelde veroorzaakte veel weerstand en onbegrip bij de meeste homomannen; het werd niet gezien als een gezamenlijk belang. Een groot deel van de toentertijd actieve vrouwen voelden dit als een duidelijk gebrek aan solidariteit. Anderzijds lagen onder de vrouwen de meningen ook verdeeld en voor een aantal hoefde die duidelijke afsplitsing tussen mannen en vrouwen niet zo nodig. Na vele discussies en confrontaties werden de eisen van de vrouwengroep ingewilligd. Dit resulteerde o.a. in het kunnen beschikken over eigen financiën, een eigen vrouwenruimte en een tweede vrouwenavond erbij op de vierde zaterdag van de maand.