Special – Van Eurovisie COC-festival tot Euro-Song-Gala
Het Eurovisie Songfestival is altijd al een populair feest geweest, vooral onder homo’s. Echter nadat Willeke Alberti in 1994 slechts vier punten had ontvangen voor het liedje ‘Waar is de Zon?’ was Nederland uitgeschakeld voor het komend jaar. Om toch iets te hebben om naar uit te kijken besloten Theo Dijkstra, Leo Kolkman en Reindert Meutstege om in 1995 een eigen festival te organiseren. Nadruk lag om bestaande songfestivalnummers door persiflage of parodie een eigen bestaan te geven.
Winst voor Vicky Leondros
Voor de presentatie werd al snel Christiaan Dobma gevonden om het geheel meertalig en met soms venijnig commentaar te begeleiden. Zodra het initiatief bekend werd raakten meer mensen bevangen door het songfestivalvirus en zo stonden op vrijdagavond 12 mei (de vooravond van het échte Eurovisie Songfestival in Dublin) maar liefst negen acts op het podium. De winnares van de eerste editie was Vicky Leondros, die op hysterische wijze haar versie van ‘Après Toi’ ten beste gaf en zo anderen als Abba, Mocedades en Frizzle Sizzle achter haar liet. Het Eurovisie COC-festival, welke als eenmalige activiteit was bedoeld, werd zeer goed ontvangen en dus was er vraag naar meer. Een traditie was geboren.
De volgende jaargangen lieten een bonte keur aan deelnemers zien en werd een oneindige bron van creativiteit aangeboord. Memorabel zijn de vechtende zusjes Maywood, de zingende Paus en achtergrondkoor, heel veel Sandra’s zonder Andressen, Suske en Wiske, de IJslandse Bjurk, de hard-rockende Nicole, de Deense zeemeermin, veel Dana’s Internationals en de bloederige act uit Transsylvanië. De eerste zeven edities van het festival werden gehouden in het toenmalige COC-café aan de Assenstraat en naast de inzet van deelnemers kon ook gerekend worden op de steun van veel mensen achter de schermen. Vanaf 2002 werd het festival drie jaar op rij gehouden in Theatercafé Bouwkunde, dat een perfecte locatie bleek.
Na de tiende editie in 2004 nam ‘presenatrice’ Christiaan afscheid en ook mede-initiatiefnemer en organisator Reindert Meutstege gaf het stokje door. De editie van 2005 kwam door een nieuw team onder leiding van Gijs en Iwan tot stand en de presentatie lag in handen van Rik en Maarten (de laatste in steeds wisselende creaties). Ondanks het succes van deze avond en de hele reeks werd in 2006 geen festival georganiseerd. Er was een fikse bestuurscrisis ontstaan vanwege de verschillende visies op de koers die het COC zou moeten varen. Daardoor ging er teveel tijd zitten in het belang van de vereniging en was er geen tijd (en wellicht behoefte) om een vrolijke avond te vieren.
Het Euro-Song Gala
In 2007 werd op kleine schaal en op het terrein van het eigen COC-pand opnieuw op de vooravond van het Songfestival een bonte avond georganiseerd, nu met de naam ‘EuroSong-Gala’. Zes deelnemende acts traden aan en uiteindelijk ging opoe ‘Bingo Beppie’ namens Finland met de prijs naar huis.
In 2008 werd opnieuw in Theatercafé Bouwkunde het ‘EuroSong-Gala’ gehouden met negen acts. Rik en Maarten deden de organisatie (met ondersteuning van oud-organisator Reindert) en namen ook de presentatie op zich. Vrolijke feestklanken van twee doorgedraaide tweelingen of Oostenrijkse hoempapa-muziek ten spijt werd Zweden met een ingetogen versie van Bert van Gent uiteindelijk eerste.
In 2009 werd het festival op een nieuwe locatie gehouden, namelijk de centrale hal van de Openbare Bibliotheek (zo’n 200 meter van COC-café ‘Face It’). De organisatie en presentatie lag opnieuw in handen van Rik en Maarten, met steun van mensen van de Bibliotheek. Wederom waren er negen acts te bewonderen, waarbij de opvallende en niets-onthullende outfit en presentatie van Princess Alberta met meerderheid van stemmen de eerste prijs ontving.
De latere jaren
In 2010 werd het festival op het laatste moment afgeblazen en andere initiatieven voor 2011 kwamen ook niet echt van de grond. Vanwege het 40-jarig jubileum werd in 2012 besloten om het festival, dat zulke dierbare herinneringen bij velen had nagelaten, toch weer op poten te zetten. Op zaterdag 19 mei streden een zestal acts om de eerste plaats tijdens de vijftiende editie van het parodiefestival. Onder de deelnemers waren de enthousiaste vrouwen van de IJssel Dykes met ‘Diva’ en Miss Rose Murphy met een nummer van Willeke Alberti. Ook Princess Alberta, de winnares uit 2009, was van de party en met het nummer ‘Als Ik Eerlijk Ben’ (S’il Fallait Le Faire) wist ze opnieuw te winnen, dit keer namens Frankrijk.
In 2013 werd voor de laatste keer het Euro-Song-Gala georganiseerd en opnieuw in de Bibliotheek, maar er bleek te weinig nieuwe animo voor een echte wedstrijd. Met wat ‘Golden Oldies’ uit vorige edities kon toch een leuk programma worden voorgeschoteld, maar als alternatieve puntentelling werd gekozen voor een Eurovisie-Quiz met het publiek.
